Toch weer op de fiets

Dank iedereen voor de beterschapswensen voor David. Vandaag hebben we toch weer gefietst. David gaf vanmorgen aan dat hij minder pijn had en toch wel verder wilde gaan.
Eerst even langs de 7/11 om zijn tegoed op de telefoon op te laden. Wat weer stof tot bespreken gaf. Stel je voor dat je bij AH een oplaadcode koopt maar ook vraagt/verwacht dat de caissière het ook allemaal op je telefoon instelt. Hier is dat heel gewoon. Zie ik mezelf thuis toch niet doen.
Net zoals bij alles wat je afrekent sawadeeka (tot ziens/ hallo) en kopkunka (bedankt) met daarbij een namaste maken.
Ik had gisteren al gezien dat we de hele route via kleien wegen konden rijden. Dat rijdt wel lekker rustig en heeft als nadeel dat je geen koffietentjes tegenkomt en ook nooit weet of ze misschien ergens zand aan het winnen zijn, met vrachtwagens met grote rotsblokken rijden of wat dan ook. Want die rijden wel die al niet zo mooie wegen aan gort. Het worden dan hele stukken gruis al dan niet voorzien van water tegen het stof. Dat water geeft dan weer heerlijke druppels op je kleding die er met wassen niet uitgaan. Dat scheelt weer ene bloesje mee terug nemen. Nu draag ik gewoon tijdens het fietsen elke dag hetzelfde. Hoef ik niet na te denken. Dat zit goed en ik hoef maar 1 set af te danken na afloop. Want ook mijn broek heeft vlekken die er niet meer uitgaan.
Dorpjes kwamen we in allerlei soorten en maten tegen; met naam op de kaart, al dan niet verdient qua grootte, zonder naam die eigenlijk wel een naam verdienden. Of gewoon wat hutjes bij elkaar. Als ze ook een school hadden vonden we dat ze wel een naam mochten hebben. David had in het begin al meteen bananen gekocht. Die weet hij goed te spotten. Ook komen we in dit gebied voor het eerst weer watermachines tegen. Die zie je in het gebeid van Chris veel en hier hadden we die nog niet gespot. Heel handig. Je gooit er 1 bath in (0,03) En je krijgt er ongeveer 2 liter water uit. Kan je mooi je bidons en flessen mee vullen en scheelt weer plastic flessen.
We waren lekker tijdig bij het einde van onze route. Rond half twee, weliswaar zonder lunch en er was een restaurant naast het guesthouse. Dus snel douchen en daarna aan de lunch. Er stonden twee fietsen al bij het guesthouse en snelle inspectie leverde op dat deze van Nederlanders moesten zijn omdat er vaste sloten op zaten.
Later bleek dat ook zo te zijn. Met hun wat informatie uitgewisseld. Zij kwamen van Nakon Phanom, waar we morgen heen gaan. En zij gaan de kant op die wij net gehad hebben.
Daarna nog even wat door het dorp gefietst en wat broodjes/cakejes gescoord voor het ontbijt. Vanmorgen in het hotel hadden we daar ene ontbijt. De jam voor bij de toast zat in zo’n plastic knijpfles waar ze ook vaak chili saus in hebben. Die hebben we dus eerst maar even getest. Het werd geen pittig ontbijtje, maar gewoon met rode jam.
Vanmorgen ook alvast het hotel in Nakon Phanom geboekt. We gaan weer voor luxe met een zwembad en ontbijtbuffet deze keer. Ik ben benieuwd.
Vanavond weer in het restaurant naast ons guesthouse gegeten. De Nederlanders (Nes en Wil) waren darav ook net heen gegaan. Samen gegeten en lekker gekletst. Nu heerlijk een eigen kamer. Voor het eerst deze reis. Er waren geen kamers met 2 bedden. Nu kan ik mijn eigen gang gaan. Deed ik toch wel. En gisteren werd David om 22.00 uur wakker. Met de mededeling dat het midden in de nacht was en wat ik ngo op deed. Hij gaat meestal rond 21.00 uur al slapen. Dat is niet mijn ritme. Nog wat foto’s uitzoeken en dan ga ik ook slapen, want het is bijna 23.00 uur.