Fietsen door Bangkok

Gisteren nog een lekker relaxdagje gehad. Eerst ’s morgens nog wat gezwommen en bij het zwembad liggen lezen. Daarna de stad in en koffie op een terrasje. Leuk om te zien alle decoraties voor het nieuw jaar worden vervangen door rode lampionnen ivm het Chinese nieuwjaar dat zaterdag start.
’s Middags nog een massage voor het totale relaxgevoel. David was er niet blij mee, want hij zat in een restaurant en er was een man die met hem sprak, alleen om zijn verhaal kwijt te kunnen. Er was geen wederkerigheid. Ja daar kan ik niets aan doen. Nog een smoothie en toen terug naar het hotel om de bagage op te halen. Op weg naar het busstation op de avondmarkt een salade gekocht en nog wat brood bij de 7/11 en toen konden we naar het busstation. Het was een heel gedoe om de fietsen mee te krijgen. Vorige keer konden we ze gewoon rechtop onder in de bus zetten. Nu paste dat niet. Dus eerst het voorwiel eruit en toen bleek dat ook het zadel er nog af moest omdat de fiets nog steeds te hoog was. De mannen wilden wel met van alles helpen en wisten ook niet wat er nodig is, bv dat de rem eerst los moet voor het voorwiel eruit kan. Alles werd met knal roze touw vastgeknoopt, zodat het niet kon omvallen.
Het was ene VIP bus, mar helaas ingericht op kleine Aziatische mensen. De stoel kon wel lekker naar half ligstand toe, maar dan kwamen je knieën in de knoop met de stoel voor je. En op onze gereserveerde plaatsen konden we ook de airco niet regelen. Er blies dus veel koude lucht in ons gezicht. Gelukkig was de bus lang niet vol. Dus we verhuisden naar de stoelen voor ons en gebruikte beiden en eigen rij. Op die manier kon ik iets meer mijn benen kwijt. De stewart die door de bus liep zei er niets van, dus ik ging er maar vanuit dat het geen probleem was en er niemand meer bij zou komen. Het was geen genoegen deze rit. We gingen schijnbaar ook ene stuk door de bergen. Toen was het al donker. Vele bochten en nog meer bochten. Mijn maag vond dat niet leuk. Dus was dus rustig liggen ogen dicht en proberen te ontspannen. Ergens is dat gelukt want ik werd om 2 uur wakker omdat we ergens waren bij ene groot busstation waar mensen eruit moesten. Zo ging de rest van de reis door. Soms weer stoppen en werd er een naam door de bus geroepen. En vertrokken er mensen. Uiteindelijk waren we om 6.00 uur on Mochit – het grote busstation van Bangkok. Wel heerlijk hoe David dan meteen bezig gaat met de fietsen weer in orde te maken. Wielen erin, rem erop. Toen was het zoeken waar naar toe te gaan. David moest nog kaartjes kopen voor ene reis die hij volgende week gaat maken. Ik heb me daar omgekleed en fietskleding. Uiteindelijk moeten we weer 48 km fietsen. Het lijkt een gewone fietsdag. En toen om 7.00 uur op weg. Het was ondertussen ook licht geworden.
Garmin is dan wel heel makkelijk. Geeft heel duidelijk de route aan die we van Chris gekregen hadden. Soms was het even kijken en over het algemeen ging het goed. Wel spannend om zo te rijden met het verkeer dat langs je heen raast. Op ene gegeven moment dacht ik: Het lijkt ook wel op Utrecht alleen staan er hier allemaal brommers/motors ipv fietsen opgesteld voor de auto’s bij ene stoplicht. En waar ze kunnen gaan ze alvast rijden ook al is het nog rood. En toen er van links twee rijstroken bijkwamen en ik dus moest opschuiven op mijn fietsje tussen al die auto’s heb ik gewoon gedacht ‘o geef me alsjeblieft ruimte’ en dat gebeurde. Een klein vrachtwagentje liet me voorgaan waardoor ik twee banen kon opschuiven. Later met David er nog over gehad dat het voor mij ook lastiger is omdat het niet ‘in mijn dna’ zit om links te rijden. Ik moet steeds bedenken waar het verkeer wel en niet vandaan kan komen. Dat is geen automatisme na 2 weken links rijden. En toen hadden we na 23 km het ergste gehad en kwamen we op kleinere wegen. En daar was de 7/11 weer. Tijd voor koffie en ontbijt, want dat hadden we nog niet gehad. Het laatste stuk was wel fijn fietsen. Ik kon wel merken dat het hier een stuk warmer is dan noordelijk waar wij ware en ik denk dat ook de luchtvochtigheid hoger is. Het was in ieder geval erg plakken tijdens het fietsen.
Heerlijk om dan weer in HHH aan te komen. Lekker te douchen. Sandwich met tonijn te eten. Die kan Areeya goed klaar maken. Daar had ik me al op verheugd. Toen even 1,5 uur gelegen omdat ik weinig geslapen had in de bus.
Daarna gewoon lekker gerelaxt. Wat mail geruimd. Ik begin me toch al weer met thuis bezig te houden. Mam nog even gebeld.
Dat was het weer voor vandaag. Morgen krijg ik de laatste massage. Inpakken. Kijken of ik mijn fiets ene beetje schoon kan maken, hoef ik dat thuis niet meer te doen. En natuurlijk alvast inchecken. Ik heb mezelf weer ene stoel met extra beenruimte cadeau gedaan.