Wee veilig thuis

Nog maar even een laatste verslag om wat over mijn terugreis te vertellen. Ik had dit gisteren al willen doen en was zo moe, dat ik toch maar om 9.00 uur ben gaan slapen. Vanmorgen om 8.30 opgestaan, dus heb wel een lekkere lange nacht gehad. Ik zag tegen de reis op omdat het door de tegenwind langer vliegen was dan de heenweg. Nog niet wetend dat ik er gewoon een dag bij zou krijgen.

Het begon dat we boven India een andere route moesten nemen, waardoor we een half uur extra moesten vliegen. Daarna werd er een passagier psychotisch. waarschijnlijk onder invloed van drugs. Wat er precies gebeurd is weet ik niet, ook al was het wel in mijn deel van het toestel. Op een gegeven moment werd er wel om hulp, sterke mannen geroepen. Dat was wel even angstig.
Na wat ik later gehoord heb, is hij met boeien vastgezet en heeft een arts hem kalmerende middelen ingespoten.
Ik heb de piloot nog nooit zo vaak langs zien komen naar achteren.

Uiteindelijk kregen we bericht van de piloot dat we een tussenlanding zouden maken in Warschau. Als eerste reden was dat we meer brandstof verbruikt hadden door het omvliegen en door de tegenwind. Daarnaast hadden ze ook besloten dat ze de passagier van boord wilden laten halen. Wat ik later begreep was dat de arts niet kon garanderen dat de middelen lang genoeg zouden werken - tot Schiphol.
En daar ging het mis. Tijdens het verwijderen van de trap is de deur van het vliegtuig beschadigd. Lang was onduidelijk of we daarmee door mochten vliegen. Uiteindelijk kwam na 4 uur het bericht na overleg met Boeing in Seattle en Amsterdam dat het niet veilig genoeg was om door te vliegen en dat er vervoer en hotels voor ons geregeld zouden worden.
Om 0.30 was ik op mijn kamer in het Novotel. Wel nog mooi hoe ik daar kwam. Toen ik eenmaal mijn sleutel had en in de lobby mijn tas en fiets pakte, sprong een van de mannetjes van het hotel op en nam mijn fiets over. Hij had beter mijn tas kunnen pakken, want die was zwaarder, maar goed. Met de lift naar de 2e etage. Alleen bleek dat de verkeerde vleugel te zijn en moesten we met een andere lift. Eerst dus weer naar beneden. Hij had ondertussen ook mijn tas overgenomen. En liep dus met in 1 hand de tas (van 17 kg) en in de ander de fiets (van 9 kg). Bij de andere lift was het druk wat hem deed besluiten de trap te nemen. Heerlijk om daar alleen maar achteraan te lopen. Ik heb daar wel redelijk geslapen en om 7.00 uur had ik bericht van KLM dat ik om 13.15 met een rechtstreekse vlucht naar Amsterdam zou gaan. Waarschijnlijk had ik hierbij mazzel dat ik mijn fiets bij me had, want er waren ook mensen die via Praag (4 uur overstap tijd) naar Amsterdam gingen.
Na een heerlijk ontbijt met vers fruit, muesli, croissantje, lekkere thee ging ik richting het vliegveld. Daar stond een lange rij bij de KLM balie, want er moest voor iedereen (400 passagiers) handmatig een ticket worden uitgeschreven. Uiteindelijk bleken ook de papiertjes voor de tickets op te zijn. Ik werd met nog 3 anderen op 1 ticket geschreven zodat we onze bagage konden afleveren en nog mee konden met onze vlucht. Het was namelijk ondertussen 12.25 geworden.
Toen we in Amsterdam kwamen stond bij de uitgang van onze gate het hele team (piloot en stewardessen) van de vlucht van Bangkok ons op te wachten en te verwelkomen. Dat vond ik wel erg sympathiek. Iets van erkenning en gezamenlijk afronden.
En gelukkig voor mij waren daar ook Tiemen, Karen en Florien die me ophaalden, zodat ik niet meer met de trein en de fiets naar huis hoefde. Dat was wel erg fijn na deze enerverende tijd.
Ik ben blij dat het allemaal goed afgelopen is.
Ik begrijp dat het her en der hier ook in het nieuws geweest is.
http://www.nu.nl/buitenland/4202726/passagier-klm-vlucht-probeert-in-lucht-deur-open-maken.html
En schijnbaar zelfs op het journaal op zondagmorgen.
Dit was het. Voorlopig geen verhalen meer van mij.
Bedankt voor het meelezen en de reacties. Enne die warme lentedag vandaag kwam omdat ik wat zon en warmte voor jullie had meegenomen.