Slaap je niet dan rust je toch
Door: Monie
Blijf op de hoogte en volg Monie
07 Januari 2020 | Thailand, Chiang Khan
Eerst aar David gefeliciteerd met zijn verjaardag. Hij is 69 geworden. Volgens mij vindt hij het heel erg dat hij volgend jaar 70 wordt. Hij was erg blij met het slot voor zijn fiets dat ik had meegenomen voor zijn verjaardag. Het is alleen in Nederland dat je van die vaste sloten op de fiets hebt. Samen met Chris hebben ze het erop gezet.
Daarna met Chris uitgebreid onze reis besproken. Hij heeft van elke plaats wel wat extra’s te zeggen. Ideeën voor dingen te bezoeken of waar te eten of te overnachten. David en ik hebben beiden aantekeningen gemaakt en nu maar hopen dat we alles nog terug begrijpen.
Inmiddels was het tijd voor de lunch en zijn we naar Nakhon Chai Si gefietst. Daar een lekker noedel soepje op en langs de 7/11 om elektrolyt te kopen. Altijd fijn om de eerste bidon daarmee te vullen, zodat de zouten weer worden aangevuld. Op de terugweg doorgereden naar de bakkerij die vlakbij Chris zit om daar nog even een ijskoffie te drinken. Inmiddels was het kwart over 4 geworden, dus tijd om in te pakken, want om 5 uur zou onze transfer naar het busstation komen. Nog even gauw onder de douche. Ik ben inmiddels erg aan het hoesten en voelde me niet helemaal lekker. De douche en nog wat extra drinken deed wel goed. Voor de pick-up moest mijn voorwiel eruit. Dat vidn ik dan weer lastig omdat ik niet zeker weet of ik het goed terug zet. Maar gelukkig ontfermde David zich daarover. Het busstation is echt heel groot. En dan is het fijn dat we met z’n tweeën zijn. Terwijl David bij de bagage en de fietsen bleef kon ik gaan informeren waar onze bus zou vertrekken. Toen dat rond was en de bus er nog niet was. (We hadden ook nog 1,5 uur) zijn we eerst maar wat gaan eten. David iets Thais en ik richting 7/11 om wat brood te halen omdat ik bedacht dat dat beter zou vallen met mijn verkouden lijf.
Het was een VIP bus en we hadden lekkere brede stoelen die ik nog behoorlijk nar ligstand konden. Ik heb veel gedoezeld en wat geslapen. Uiteindelijk waren we al om 5 uur ’s morgens in Chain Khan ipv 6 uur wat volgens tijdschema had gemoeten. De Garmin wees ons de weg naar een mogelijk guesthouse. De enige kamer met 2 losse bedden die ze hadden grensde direct aan de gezamenlijke ruimte waar op dat tijdstip de tv al luid aan stond. Dat werd dus wat verder zoeken. He moet je voorstellen een lange striata met allemaal guesthouses en daar tussen door waarschijnlijk winkeltjes en eetplekjes. Het was nog donker en mensen zaten klaar met mandjes voor de monniken die langs zouden komen om hun ‘aalmoes’ op te halen. Wel mooi om te zien ook zo’n rijtje monniken met ene grote stenen pot in hun handen. Soms was het eten, dan weer bloemen die ze kregen om in de tempel te offeren. Omdat er nog teveel dicht was zijn we eerst maar ergens een bak koffie gaan drinken. Okk die zaak bleek pas om 7.00 uur open te gaan, het was toen kwart voor. Ze waren bezig met alles voorbereiden. We konden er wel al zitten en gebruik maken van de wifi code. Ik heb er toen ook gebruik van gemaakt om door Google de zin ‘heeft u ene kamer met 2 bedden te laten vertalen in het Thais. Daar en foto van genomen zodat we die kunnen laten zien. Uiteindelijk zitten we in een leuk plek aan de rivier. Volgens mij zijn we de enige gasten. Dat kan ook bijna niet anders als je ziet hoeveel mogelijkheden er zijn om te overnachten. We hebben wat rond gefietst. Er is ene hele lange promenade langs het water waar je dus wel mag fietsen. Lekker rustig om te doen. Het water van de Mekong staat heel erg laag. Er komen allerlei zandbanken droog te liggen die je normaal niet ziet. David is een nap doen en ik heb een massage gehad. Een leuke plek, waar touwen aan het plafond hangen, zodat de masseuse zich in evenwicht kan houden als ze over je heen loopt. Nu aan de ijsthee in een leuke tent om dit verslag te maken. Straks eens kijken of David al wakker is.
Morgen gaan we richting Pak Chom 47 km. Er schijnt veel te zien te zijn onderweg, dus ik ben benieuwd. Vanavond op de avondmarkt eerst een trui v oor David zien te scoren. Het is ’s morgens best wel koud nog. En geen idee hoe snel het ’s avonds afkoelt. Dat gaan we vanavond ontdekken. Het weerbericht zegt in ieder geval 33 max en 17 minimum. Dus dat is wel een groot verschil.
-
07 Januari 2020 - 13:51
Lieneke:
Leuke start van jullie fietsreis. Veel plezier samen.
Gr. Lieneke en Hans -
07 Januari 2020 - 20:42
Brigitte:
Hopelijk ben je weer snel van je verkoudheid af en slaap je ook weer wat beter. Even wennen in het klimaat en stand vakantie.
Geniet lekker Monie. Liefs Brigitte -
08 Januari 2020 - 01:46
Lieneke:
"Slaap je niet dan rust je toch" zei mijn moeder ook altijd. Ik heb het ook altijd tegen onze kinderen gezegd als ze zeiden nog niet moe te zijn en niet te kunnen slapen.
Nu zeg ik het ook tegen mezelf, net als jij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley