Even bijpraten

Na 3 dagen zonder internet is het hier af en toe weer mogelijk om in te loggen. Ik ga dus proberen wat van de eerder geschreven verslagen erop te zetten.
Ik begrijp uit de reacties dat jullie hebben genoten van mijn onderbroeken verhaal. Hierbij dus de verslagen van de afgelopen 3 dagen. Voorlopig nog even zonder foto's. Je moet niet teveel van internet vragen. Het is op alle fronten leren geduld te hebben.

Vrijdag de 13e Een lange reisdag
Vandaag naar het noorden van Benin gereden. Er was voorspeld dat het een lange reisdag zou worden, dat was ook zo. Om 8.15 vertrokken we en om 17.45 waren we aan. Tussendoor een lunchstop gehad en 15 minuten pauze bij het tanken. Verder in het busje gezeten. Ik zat weer op mijn favoriete plekje vooraan. Niet zo gewild bij de anderen, want is meestal als laatste nog vrij.
Als voorzorg had ik ook mijn e-reader meegenomen. Dat kwam goed uit. Ik heb lekker veel kunnen lezen. Het landschap was niet echt afwisselend. We zagen weer rijen met vrachtauto’s langs komen, of op een plek bij elkaar staan, hoog opgeladen met kapok. Ben (een van onze reisbegeleiders) had gezegd dat het katoen was, maar wij denken meer aan kapok. Zal hij wel niet kennen. Hij is 23, komt uit Togo en heeft 9 jaar in Nederland gewoond.
Verder is het wagenpark hier ook wel iets om je aan te vergapen. Hoog en vol opgeladen, witte of zwarte walmen uitstotend tijdens het rijden en natuurlijk met heel veel mensen in de auto, op de brommer. Wel of geen helm op, of 1 wel en de ander niet.
We overnachten in een eco lodge. We hebben wel een grote kamer met 2 tweepersoon bedden, lekker ruim liggen. En daarnaast een washok dat bestaat uit 2 emmers water en een klein bakje om het water over je heen te gooien. Op de etage, die buiten is, is een composttoilet. Heerlijk buiten gegeten.

zaterdag
Het was koud vanmorgen toen we opstonden. Ik schat iets boven de 20. Maar ja kouder dan we tot nu toe gewend zijn. Kan merken dat we in de bergen zijn. Dus dat was mijn bloesje met lange mouwen aan. Heb ik het niet voor niets mee. Ik merk dat ik van alles mee heb, dat ik nu helemaal niet gebruik. Zo gebruik ik nauwelijks zonnebrand crème en aftersun. Word ook niet zo bruin omdat we veel in de bus zitten en verder de schaduw opzoeken. Dat is anders dan de hele dag fietsen, waar geen keuze is wat betreft zon of schaduw.
Ontbeten met stokbrood, jam en pindakaas. De pindakaas is van onszelf. Is bij het vorige hotel gekocht. Was het gisteren vooral zitten in het busje. Vandaag was wandelen alles wat op het programma stond. Eerst met een gids gewandeld in de omgeving. Dat was het natuur deel van 3 uur. Afgedaald naar een riviertje waar dorpsbewoners bezig waren een graan te wassen, daarna moest het 4 dagen kiemen. Dat gebeurde daar door het op de stenen te laten liggen met bladeren erover. Dat ging weer naar het dorp en daar wordt het plaatselijke bier van gemaakt. Verder een valse kapokboom gezien. Wat op de vrachtwagens zit is dus wel degelijk echte katoen. Het was een aardige klauterpartij, blij dat ik mijn stok bij me had en met een handje hier en daar kwam ik er wel. Als laatste een grot gezien, waar de mensen zich verstopte in de tijd van de slavenhandelaren.
De gids komt hier uit de buurt. De stammen hier hebben de gewoonte om versieringen op het gezicht aan het brengen met mesjes. Dit doen ze als de kinderen 3 zijn. Er ontstaat dan een heel fijn lijnenspel op het gezicht. Onze gids had dat ook. Hij zij dat het makkelijk was bij de grens, want dan zagen ze meteen van welke stam hij was en mocht hij zo over. We moeten allerlei formulieren invullen en wachten.
Terug bij de lodge een lunch bestaande uit spaghetti, groentesaus en makreel. Dan vrij tot half 5. ’s Morgens hadden we onze was af kunnen leveren en die was klaar. Dat is toch lekker als je zelf niet bezig hoeft moet koud water. En zij zijn blij dat ze weer wat verdienen. Vanmiddag lekker liggen slapen. Siësta is toch wel goed om te doen.
Om half 5 was de tweede wandeling. Dat ging hier door het dorp, waar ze een heel aparte bouwstijl hebben. Alles is van leem en wordt per laagje opgebouwd. Beneden is voor de beeste en de mensen slapen boven. Daar hebben ze ook hutjes voor de opslag van graan. Bij heet weer slapen ze gewoon buiten op het terras en anders in de hutjes. Leuk om zo door het dorp te lopen. Na 2 uur waren we weer terug en werd het tijd om onze ‘luxe douche’ uit te proberen. Deze bestaat uit een grote gevulde emmer en een klein emmertje waarmee je het water over je heen kan gooien. Even er doorheen komen en toen was het toch wel lekker.
Morgen gaan we weer verder. Ik ga dit plekje wel missen. Merk dat ik het ook leuk vind om langer dan 1 nacht ergens te zijn. Dat geeft meer rust. Zo nu nog mijn foto’s van mijn toestel halen. Misschien is er morgen wifi. Anders duurt het tot we dinsdag in Ghana zijn.

Verschillende dorpen en kinderen
Vanmorgen zaten we al voor half negen in de bus. De eerste stop was een Fulani dorp. Daar waren we nog net op tijd om de mannen met de koeien weg te zien trekken. Het is op dit moment een erg droge tijd en daardoor moeten ze verder trekken om iets voor hun koeien te vinden. Het waren wel speciale koeien, hele grijze. Ze leken wel uit beton gemaakt. Vooral de kinderen vonden het erg leuk dat wij er waren. Vel opwinding en gegiechel bij ze. Ook leuk om foto’s van ze te nemen en ze dan de foto terug te laten zien op het schermpje van je toestel. Ze zien alle details, emmers, schalen die op de grond liggen en natuurlijk zichzelf.
Toen door naar de markt om inkopen te doen voor de lunch. Daar voor 0,30 mijn sandaal laten repareren. Die kan in ieder geval nu mee tot het eind van de vakantie. Leuk om daar wat rond te struinen. Er was ene stalletje met allerlei pilletjes en zalfjes. De plaatselijke drogist. Ook heel verschillend hoe mensen reageren. Stoere jongens die willen dat ik van hun een foto maak. Geen probleem, ik kan hem zo weer weg gooien. Vrouwen die het niet goed vinden dat ik hun uitstalling fotografeer, of dar geld voor willen hebben en anderen die het geen enkel probleem vinden.
Dan door naar het volgende dorp. Dacht ik dat we gisteren een slechte weg hadden. Deze weg was nog veel erger. Ook hier weer het gebruikelijke, geen foto’s maken voor er onderhandeld is hoe duur de rondleiding is en wat wel en niet mag. Massa’s kinderen kwamen ons tegemoet. Ze vonden het erg leuk om jou een handje te geven en mee te lopen. Overal worden we ook eerst officieel welkom geheten en een gelukkig nieuwjaar gewenst. Eerst kennis maken met de belangrijke mannen van het dorp. Zij zorgen ook dat de tradities bewaard blijven. Dan verder door het dorp en daarna op audiëntie bij de koning. Het blijft toch wel een patriarchaal gebeuren. Vooral de mannen hebben de macht. En de vrouwen zorgen voor het eten en de kinderen. We weren door alle kinderen van het dorp uitgeleide gedaan. Soms was dat wel wat teveel en te plakkerig. Maar goed we zijn ook voor hun een bezienswaardigheid. De dorpjes zijn een rare mix van terug in de tijd, middeleeuwen, of nog eerder en daarnaast hebben mensen een mobiel. Koken op hout(skool), zelfvoorzienend, vieze en kapotte kleding. De mensen hebben hier echt nauwelijks iets.
Onderweg weer ergens geluncht en dan naar ons hotel. Daar waren we vroeg aan. Het is leuk en bestaat uit allemaal kleine huisjes. Ook hier weer alleen een koude douche. Ik begin er al aardig aan te wennen. En ja ook al is het 15 januari, we hebben weer buiten gegeten in ons t-shirt. Dat is toch ook wel zalig om te doen. Op de tv bij de receptie zagen we dat voor Amsterdam -3 voor ’s nachts en +3 voor overdag wordt voorspeld.
Morgen naar Togo. Dat is weer veel wachten bij de grens. Dat is dus geschreven op zondag.