De laatste week

Onze fietstour verloopt nog steeds goed. Gisteren van Buong kan, naar Ban Bung Khia Thung gefietst. De muziek van het festival was tot 0.30 doorgegaan en goed hoorbaar in ons hotel. Daarnaast had ik ergens tussen 2 en 4 ook nog veel wakker gelezen, dus echt uitgerust was ik niet. We werden ook pas om 8.30 wakker. Een uur later dan gebruikelijk. David had prima geslapen en nergens last van gehad. Eerst weer ontbeten in de lobby met de inmiddels gebruikelijke yoghurt en broodjes van de 7/11. Er bleek markt te zijn tegenover het hotel. Op die grote parkeerplaats en boulevard. Nu werd meteen duidelijk waarom deze zo groot was, want de markt bezette dat hele stuk. Eerst maar daar overheen gelopen. Wel leuk om te doen, er was van alles in grote hoeveelheden. Vooral veel chili, maar ook meelwormen of andere insecten. Toen nog een koffie, want je wist nooit wanneer we wat tegen gaan komen. Dat bleke ook zo te zijn. Uiteindelijk hebben we 2 uur gefietst, grotendeels over kleine wegen, maar ook niets echt tegen gekomen om te stoppen. Toen we weer bij de grote weg kwamen was daar gelukkig iets om te eten. Ik was ondertussen toen ook wel behoorlijk moe. Heelrijk dat David dan op onderzoek uit wil gaan. Ik dacht iets te zien en had de puf niet om erheen te fietsen. Daar lekker padthai gegeten met nog een ijskoffie na. Door op de grote weg die we na 6 km al weer konden verlaten. Het is toch veel gezelliger om via de wat kleinere wegen te fietsen. Ondertussen geleerd van gisteren dat ik best mijn helm af kan doen op die kleien wegen. Dat geeft de broodnodige verkoeling. Nog even gekeken bij het tomaten plukken. Er groeien hier best veel tomaten. Het is ene vruchtbaar gebied. Afwisseling van tomaten, tabaksplanten, chili’ s rubber bomen. En nog ander spul dat ik niet direct kan thuisbrengen. Toen we bij het resort kwamen waar we wilden overnachten bleek dat alle kleine huisjes aan de rivier al geboekt waren voor die nacht. Er zou een groep komen. Ze hadden nog wel andere huisjes aan de andere kant van de weg. Deze waren ook prima. Dus de overnachting was geregeld. Omdat we vrij tijdig waren besloten we te kijken of we daar ook konden wassen. En jawel. Er stonden ene paar wasmachines op rij. Voor 20 bth (0,60) kon je daar je was ingooien. David had ook ngo zakjes vloeibaar zeepmiddel. Dus dat ging prima. In de tijd die de machine nodig had lekker op een bankje met uitzicht op de rivier gezeten en ene biertje gedronken. Ook wel grappig. Dat biertje hadden we dus gewoon in ene winkeltje langs de weg gekocht en toen we erom vroegen kregen we 2 glazen mee om het makkelijk op te kunnen drinken. Terug bij de wasmachine zag ik deze net van 1 minuut op 0 springen. Wasje eruit en met een lijntje en spinnen een waslijn gemaakt. Zo kon alles lekker drogen. Inmiddels hadden we ook kennis gemaakt met Steve ene Amerikaan die in de buurt een visverwerkingsbedrijf had. Hij had een uitje met de belangrijks werknemers en de stakeholders. Zij zaten dus in ‘onze’ huisjes.
Uiteindelijk ’s avonds nog goed gegeten. We kwamen daar ook een Nederlander tegen op de fiets. Hij was inmiddels 6 weken onderweg en vanuit China, Vietnam, Cambodja, Laos nu in Thailand. Hij zou uiteindelijk 3 maanden onderweg zijn. Gezellig mee zitten kletsen. Afstanden die hij aflegde waren rond de 100 tot 150 per dag. Mij niet gezien. Zeker niet in de bergen, waar hij doorheen ging.
Uiteindelijk vroeg naar bed gegaan en heerlijk geslapen. David had niet goed geslapen, Hij had last van jicht gekregen tijdens de nacht. Hij wilde toch wel gaan fietsen en zien hoe het ging.
We starten weer met koffie in het dorp. Dat ging erg raar. Er moest iemand geroepen worden. Het leek alsof dat meisje dat kwam nog in haar pyjama liep. Het ging ook allemaal niet zo nel en makkelijk. Uiteindelijk zaten we om 9.30 echt op de fiets. Heel lang weer langs kleine wegen kunnen fietsen. Soms wel ene onverhard pad. Mijn fiets wordt steeds roder. Toen we niet zeker wisten of d weg echt wel door zou gaan, we hadden daar inmiddels wat slechte ervaringen mee gehad, kwam er net ene auto aan. Met handen en voeten werd duidelijk dat deze weg nog minsten 3 kilo door zou gaan. Dat konden we wel doen. Uiteindelijk werden het er geloof ik wel 7, maar toen strandden we toch op graspaadjes. Hard werken om daar op de been te blijven. Voor David met zijn zere voet was het wat minder. Weer een stuk grote weg moeten fietsen, die vandaag ene stuk minder druk was. Waarschijnlijk omdat het zaterdag is. Het fietsen ging lekker vandaag. Ik kan wel een verschil merken als ik de nacht ervoor goed geslapen heb. Na 2,5 gestopt om water bij te tanken en bananen te kopen. Daar ene tijdje gezeten op stoelen die de man kwam aandragen, toen we op een stoepje gingen zitten. Een flesje koud water tegen David zijn voet gehouden gaf wat verlichting. Uiteindelijk waren we al om 13.30 op onze nieuwe plek. Het resort waar de andere meiden in gezeten hadden konden we niet vinden. Wel was er een restaurant op maps.me waarvan we wisten dat dat van een Engelsman was, die met ene Thaise getrouwd was. Daar geïnformeerd en nu zitten we in ene groter hotel langs die inmiddels bekende grotere weg. Een lummelmiddag gehouden, met veel wordfreud en een beetje rondrijden. Lekker druiven gekocht langs de kant van de weg. Ik zie heel ander fruit hier dan een paar jaar geleden. Ik ben ook in een ander gebied. David heeft inmiddels contact gehad met ene dokter en slikt nu medicijnen. Hij gaf vanavond aan minder pijn te hebben. We gaan morgen kijken of er gefietst kan worden of dat we hier een dag blijven hangen. Of dat hij met de bus of ene taxi naar de volgende plaats ga en ik alleen ga fietsen.
We hebben lekker gegeten bij die Engelsman, een plaatselijk gerecht, met als toetje ene magnum van de 7/11
Over een week zit ik al weer in het vliegtuig terug naar huis.