Toeval?

Op het moment dat ik bij mijn stoel kom in het vliegtuig zegt de purser ‘bekend gezicht vliegt u vaak met KLM?’. Noi nee, is mijn reactie, mijn laatste vlucht was vorig jaar terug uit Bangkok en dat was niet zo’n fijne ervaring. Of zo iets. Ik weet niet meet precies wat ik gezegd heb. Blijkt at zij ok purser was op die vlucht en dat zij mij het advies had gegeven om vooral te zorgen dat mijn fiets ook mee kwam toen we in Warschau moesten overnachten. Heel tof deze ontmoeting. Toen het wat rustiger was tijdens de vlucht met haar en andere collega’s die er bij kwamen nog wat over de vlucht gesproken. Dat gaf mij de ruimte om het allemaal een plek te geven. Heel fijn om te doen, omdat ik ook wel merkte dat ik gespannen was over de vlucht. Dat verdween daardoor ook weer. Nog wat meer achtergrond van toen gehoord.
En ook op deze vlucht was een man die ‘dwars’ was, niet wilde zitten. Deze is meteen van boord gehaald voordat we opstegen. Daardoor vertrokken we met 40 minuten vertraging. De vlucht verder was goed. In het entertainmentprogramma zat ook een film over een aantal mannen die de Mont Ventoux weer gaan beklimmen nadat ze dat 30 jaar daarvoor als tiener hadden gedaan. Heel leuk om die beelden weer te zien en de sfeer te proeven.
Uit eindelijk kwamen we aan met 25 minuten vertraging. Met als gevolg dat er ook net een Turks toestel geland was. Het duurde erg lang bij de douane. Ik bedacht nog dat dat net uit maakte omdat dan de bagage er wel zou zijn. Helaas was dat ook niet zo.
Uiteindelijk waren we rond 23.00 uur in het hotel. Daar een biertje, dat wordt geloof ik wel de drank hier. Meteen in grote flessen van 650ml. Goed om het vocht aan te vullen. En 23.00 uur is 24.00 uur in NL.
Vanmorgen vroeg aan het ontbijt 7.00 uur. Het idee was om om 8.00 uur te vertrekken. Alleen duurde het wat langer voor al onze bagage bovenop de bus was geladen en goed ingepakt. Ach ja dat is dus Afrika. Gaan we nog veel meemaken begrijp ik. Daarna in het drukken verkeer van Accra. De planning was naar Jamestown, het oude vissersdorp van Ghana. Het verkeer zat zo vast dat we halverwege gedraaid zijn en eerst naar een plek zijn gegaan waar ze begrafeniskisten maken. Dat zijn hele bijzondere hier. Aan de kist kan je zien wat iemand zijn vak was. De dominee krijgt dus de kist in de vorm van een bijbel , er was een kist in de vorm van ene microfoon en een insect. Wel tijdig bestellen, want het werk duurt gemiddeld 3 weken.
Toen door naar Jamestown Tja ik weet niet. Leuk om te zien en alles duurt gewoon 10 keer zo lang met een grote groep. Ik merk dat ik me ook stoor dat deelnemers toch foto’s blijven maken, terwijl de mensen aangeven dat ze het niet willen. En doe daar verder niets mee.
Ik mis het buiten zijn, wat ik met het fietsen had. Veel minder contact met de mensen en de sfeer beleven. Ik voel me meer een buitenstaander die vanuit de bus alles bekijkt. En wij zijn ook een bezienswaardigheid, een bus met allemaal witte mensen erin.
We zitten nu in een mooi hotel. Vanavond nog een een half uurtje gezwommen om af te koelen. Lekker gegeten. Nu het verslag schrijven. De wifi redt het niet tot de kamer. Morgenochtend proberen om het nog even te posten. De foto’s konen dan later. Morgen zitten we in een eenvoudig hotel en daar is in ieder geval geen wifi. We gaan naar Togo. De dag ernaar naar Lome. De hoofdstad. Dan komt er weer wat luxe.

En terwijl ik nu verder schrijf zitten we ondertussen in Lome. Onduidelijk blijft het wanneer er weer wifi is. Dat is ook wel het woord hier in Afrika. Niets is zeker.
Goed van Accra waren we dus naar Akosombo gegaan. Daar de volgende ochtend richting de dam van het Voltameer, waar we om 9.00 uur ene rondleiding zouden krijgen. Er was dus niemand toen we daar aankwamen. Dat werd dus wachten. Word ik erg goed in. De dam was wel indrukwekkend en ook iets teveel uitleg over hoe de dam werkt, wat ik al wist.
Het is elke dag wat bewolkt en heiig, dus de mooie uitzichten die beloofd worden is niet altijd wat van te zien.
Daarna Ghana uit en Togo in. Die grensformaliteiten duren alles bij elkaar zo'n 2,5 uur. Dat is dus, wachten, foto's maken, wat lezen. En onze gids maakt weer nieuwe vrienden door drinkgeld te geven aan de mensen van de douane, anders had het nog langer geduurd.
Op het eind werden we ook nog door militairen tegen gehouden. Ook zij wilden eerst geld zien voor we door mochten rijden. Het volgende hotel was behoorlijk primitief, maar het eten maakte dat weer ruimschoots goed.
Vanmorgen eerst een wandeling gemaakt onder leiding van een gids. Erg mooi, Veel vlinders gezien en hij legde ook uit hoe hij pigmenten voor zijn schilderwerk haalde uit natuurlijke producten. Ook heerlijk om zo actief bezig te zijn en zijn dorp te bezoeken, waar we geluncht hebben. Na de lunch door naar Lome, waar we nog een bezoek gebracht hebben aan de fetisj markt. Allemaal dode koppen van beesten of hele dode beesten die je kan kopen om poeders van te maken, die jou dan weer moeten genezen of helpen voor meer libido of wat dan ook.

Nog even te vermelden dat ik een fijne kamergenoot hebt. We kunnen goed met elkaar opschieten.
Morgenochtend om 7.00 uur de bagage inleveren en dan nog naar de markt voor we naar Benin gaan.
Voorlopig houd ik het hier nu bij.